Gezondheidsweb

Is masturbatie al dan niet gezond voor een relatie?

Hou reageren vrouwen wanneer ze weten dat hun man masturbeert

In het volgende verhaal zal menig vrouw zich herkennen. Een 30-jarige vrouw – drie 3 jaar geleden is getrouwd – komt vroeger dan verwacht thuis. Haar man is gaan joggen en neemt daarna een douche. De vrouw wil haar man verrassen en sluipt naar de badkamer toe. Daar kan ze haar ogen niet geloven: haar man is druk bezig om te masturberen. Ze staat even paf, maar besluit dan om in alle stilte van de plaats van de actie te verlaten.

Daarna rijzen echter de vragen: vindt haar man haar niet meer aantrekkelijk?, kan ze hem sexueel niet meer bevredigen?, droomt hij al masturberend van andere vrouwen? Zo’n vaart hoeft het allemaal niet te lopen. De kans is groot dat de man best tevreden is met zijn vrouw en met zijn huwelijk. Hij vindt het echter af en toe fijn om aan masturbatie te doen. Waarom doet hij het dan als zijn vrouw uithuizig is? Heel eenvoudig, hij vreest dat ze op de verkeerde manier gaat reageren wanneer ze hem ziet masturberen.

In het verleden werd masturberen als iets pervers beschouwd. Kinderen moesten met de handen boven de lakens slapen, terwijl hun ouders angstvallig een oogje in het zeil hielden wat er gebeurde tot ze veilig en wel sliepen. Uiteraard kon dit niet beletten dat zoonlief toch ging masturberen zodra hij de kans daarvoor zag. Het bloed kruipt namelijk waar het niet gaat.

Binnen de katholieke kerk werd masturberen omschreven als de ‘zonde van de zelfbevlekking’, wie zich er aan bezondigde, moest in ieder geval gaan biechten. Het resultaat was dat masturberen in de illegaliteit werd gedrongen. Vooral scholen en kazernes – waar jongens dag en nacht samen waren – golden als plaatsen waar druk aan masturberen werd gedaan. Ongetwijfeld zal dat ook wel zo zijn geweest. De vraag is echter of daar iets mis mee is. We zijn van mening van niet, masturberen hoort onlosmakelijk bij de mannelijke (ook de vrouwelijke, maar dat is een ander verhaal) sexualiteit.

In de jaren 50 van vorige eeuw verrichte sexuoloog Alfred Kinsey baanbrekend werk rond masturberen. Hij kwam tot de conclusie dat mannen en vrouwen die hadden geleerd om goed te masturberen een beter sexleven (inclusief betere orgasmes) beleefden met hun partners. Daarmee werd een eerste grote taboe doorbroken, maar de algemene conceptie bleef dat masturberen uiteindelijk toch iets ongezonds was. Pas in de jaren 70 van vorige eeuw bleek dat masturberen niet ongezond was, waarschijnlijk integendeel zelfs.

Binnen een relatie moet voor masturberen plaats zijn weggelegd, zowel man als vrouw moeten de kans krijgen om te masturberen. Vooral vrouwen hebben het soms moeilijk om zich hun man al masturberend voor te stellen, ze ervaren het nog steeds als een vorm van ontrouw wanneer de man de hand aan zichzelf slaat. Dat is het echter niet. Het kan zelfs zijn dat de vrouw zelfs gebaat is bij een masturberende man, bijvoorbeeld wanneer ze zelf herstelt van een zwangerschap en even wat minder zin in sex heeft. Daarnaast is in de meeste gezinnen de lust voor sex ongelijkmatig verdeeld: één partner heeft namelijk meer zin in sex dan de andere. Diegene met meer zin kan al masturberend compensatie vinden voor de gemiste sex.