De Amerikaanse manier van onderwijs aan autistische kinderen
De Amerikaanse manier van onderwijs aan autistische kinderen
ADOS of Autism Diagnostic Observation Schedule en Individualized Education Plan of IEP spelen in de Verenigde Staten een belangrijke rol in het onderwijs van autistische kinderen.
Elk kind moet vanaf een bepaalde leeftijd naar school gaan. De leerpicht brengt mee dat ook autistische kinderen schoolplichting zijn. Dat kan voor nogal wat problemen zorgen. De eerste klasdag kan al zo’n probleem zijn, want veel autistische kinderen hebben al de moeite van de wereld om uit routineus leefpatroon te stappen. Maar zelfs wanneer die eerste schooldag achter de rug is, zijn de problemen nog niet verdwenen.
Vaak duiken onverwachte situaties op met autistische kinderen. Zo zijn er gevallen bekend van kinderen die veel beter dan verwacht op school presteren. Dat is dan meestal te wijten aan het feit dat het kind in kwestie op de juiste manier wordt opgevangen. Ouders van zwaar autistische kinderen kiezen daarom beter voor een gespecialiseerde school, eerder dan voor een ‘gewone’ school.
Laten we even kijken hoe in de Verenigde Staten het probleem van autistische kinderen op school wordt aangebracht. Een goed voorbeeld is Emory University’s Walden School, een school voor autistische kinderen met maximum 18 kinderen per klas. Bij deze school wordt een duidelijk verdeelsleutel gehanteerd: twee gewone kinderen per kind met autisme. De achterliggende filosofie zal duidelijk zijn: het is de bedoeling dat de autistische kinderen leren van de niet-autistische kinderen. Een tweede doelstelling is om families te leren hoe ze moeten omgaan met autismespectrumstoornissen. Bij elk kind zal geprobeerd worden om de zwakke en de sterke punten zo snel mogelijk te achterhalen en daar rekening mee te houden.
In dat verband speelt in de Verenigde Staten ADOS een belangrijke rol, wat staat voor Autism Diagnostic Observation Schedule. ADOS is een standaardevaluatie gebruikt voor het bestuderen van sociaal en communicatief gedrag bij autistische kinderen. Een Amerikaan kan de kinderarts vragen om een autismecentrum verbonden aan een universiteit te contacteren. Daar zal iemand worden gezocht die over genoeg ervaring beschikt om een Individualized Education Plan of IEP te helpen opstellen. Zo’n plan kan soms erg ver gaan, sommige kinderen hebben bijvoorbeeld enkele tientallen sessies nodig om het correcte gebruik van de persoonlijke voornaamwoorden ‘he’ en ‘she’ aan te leren. Het verschil tussen autistische kinderen en niet-autistische kinderen is dat laatstgenoemden bij wijze van spreken de klas binnenstappen en beginnen te leren, terwijl dat bij de autistische kinderen zeer zeker niet het geval is.
Alleen aan het naar school gaan zelf, gaat een voorbereidingsperiode vooraf. Ouders krijgen de raad om te oefenen, liefst al enkele weken voor het schooljaar begint. Op die manier raken autistische kinderen vertrouwd met het naar school gaan en gaat het deel uitmaken het routinegedrag. Aan autistische kinderen moet ook herhaaldelijk duidelijk uitgemaakt worden waar ze een waterkraantje en een WC zullen vinden. De leraars krijgen anderzijds instructies die zo makkelijk mogelijk zijn opgesteld. Aan de ouders van autistische kinderen wordt ook sterk aanbevolen om zich in het schoolleven te engageren. Op die manier dragen ze nogmaals een steentje bij aan het verstrekken van een goede opvoeding aan hun kinderen.