Wanneer moet ik me zorgen maken over bedwateren?
Wanneer moet ik me zorgen maken over bedwateren?
Meeste gevallen van bedwateren zijn niet het gevolg van medische problemen
Wanneer moet ik me zorgen maken over bedwateren?, zo luidt een vraag die veel ouders zich stellen. Achterliggend idee is mogelijk dat er iets ernstigs aan de hand is. We kunnen die ouders echter gerustellen: de meeste gevallen van bedwateren zijn niet het gevolg van medische problemen. Dat is slechts in een minderheid van de gevallen zo.
Howard Bennett, kinderdokter en schrijver van Waking Up Dry: A Guide to Help Children Overcome Bedwetting, denkt dat maar in 3% van de gevallen of minder medische oorzaken de oorzaak van bedwateren zijn. Mogelijke oorzaken zijn onder andere onstekingen van de urinewegen, slaap apneu, diabetes, problemen met de ruggegraat, misvormingen van de blaas. Al deze factoren kunnen oorzaak zijn van bedwateren, maar zijn dat in de meeste gevallen dus niet.
Volgens Bennett is het wel zo dat de meeste gevallen van bedwateren vanwege medische redenen niet worden ontdekt. Het kan daarom in geval van bedwateren nooit kwaad om de urine te laten onderzoeken. In de meeste gevallen zal de uitslag van die test echter negatief zijn. De meeste kinderen die last hebben van bedwateren, doen dat niet om medische maar om andere redenen.
In een aantal gevallen is het toch beter om waakzaam te blijven. Dat is bijvoorbeeld zo wanneer kinderen gestopt zijn met bedwateren maar toch plots weer in bed beginnen te plassen. In dat geval kan er wel een medische oorzaak voor dat bedwateren zijn. Maar zelfs in zo'n geval kan een psychologische reden de oorzaak van dat hernieuwd bedwateren zijn. Zo kan een scheiding van de ouders of de geboorte van een broertje of zusje een trauma veroorzaken. Meestal is het hervallen in bedwateren dus daaraan te wijten.
Overigens erkennen kinderartsen bedwateren slechts vanaf de leeftijd van zes jaar als een aandoening. Tot en met die leeftijd kan er nog steeds spontaan worden gestopt met plassen in bed 's nachts. Bennett schat dat ruim 10% van de kinderen boven zes jaar nog steeds bedwateren. Dat percentage ligt hoger dan over het algemeen wordt aangenomen.
Concluderend mag worden gesteld dat bedwateren een aandoening is die vaak wordt overroepen. Bij veel kinderen is het een overgangsfase die vanzelf overgaat, slechts in zeldzame gevallen zal bedwateren echt problematisch worden. In veel gevallen is bedwateren slechts een probleem omdat ofwel ouders ofwel kinderen van dat bedwateren een probleem maken.