Obesitas: synthetische versie van hormoon leptine kan obesitas helpen bestrijden

Obesitas: synthetische versie van hormoon leptine kan obesitas helpen bestrijden

Leptine faalde in eerdere tests voor gewichtsverlies, maar recente studies tonen wel positieve resultaten

Een synthetische versie van het hormoon leptine kan obesitas helpen bestrijden, zo blijkt uit recent onderzoek. Leptine faalde in eerdere tests voor gewichtsverlies, maar recente studies uitgevoerd door de Harvard University gaven wel positieve resultaten aan. Het is echter nog te vroeg om definitieve conclusies te trekken, maar zwaarlijvige mensen lijken toch voordeel te hebben van een behandeling met de synthetische veries van het hormoon Leptine.

Er is dus nieuwe hoop voor zwaarlijvige mensen en dit dankzij het geneesmiddel dat door Amylin Pharmaceuticals wordt ontwikkeld. Uit een eerste testfase is gebleken dat het gebruik van het medicijn inderdaad helpt om gewicht te verliezen. De aangepaste versie van leptine wordt aangemaakt op basis van technieken die uit de bio-engineering afkomstig zin. Het voordeel voor zwaarlijvige mensen zit er in dat deze versies van het hormoon de natuurlijke niveaus van leptine helpen aanvullen. De resultaten van het onderzoek stonden te lezen in Annals of Internal Medicine.

Het principe is dat het niveau aan leptine daalt wanneer mensen gewicht verliezen. Christos Mantzoros van het Beth Israel Deaconess Medical Center en professor aan Harvard in Boston, merkt op dat een lager leptinegehalte zwaarlijvige mensen meer doet eten, waardoor ze weer automatisch kilo's aankomen. De meeste zwaarlijvige mensen of mensen die lijden aan obesitas bevinden zich dus op een wankel evenwichtsniveau. Het verlies aan leptine kan hen opnieuw meer doen eten, met als gevolg dat ze opnieuw dikker worden.

Volgens Mantzoros zijn de testen met leptine echter veelbelovend genoeg om op de ingeslagen weg verder te gaan. Door het leptinegehalte op het juiste peil te brengen, kunnen zwaarlijvige mensen er uiteindelijk toch in slagen om gewicht te verliezen. De proefnemingen met ratten gaven in ieder geval hoopgevende resultaten te zien. Mogelijk kan het hormoon dienen als basis van een therapie om het leptinegehalte bij zwaarlijvige mensen opnieuw onder controle te krijgen.

Het is echter nog wat vroeg om al van een kandidaat-geneesmiddel te spreken. De vorige proeven om het leptinegehalte bij zwaarlijvige mensen te controleren, waren weinig succesvol. Uit nieuwe proeven zal nog moeten blijken dat er inderdaad sprake is van een positief succes. Door het aanpakken van het leptinegehalte kan er mogelijk een definitieve oplossing voor zwaarlijvige mensen gevonden worden.

Syndicatie