Gezondheidsweb

Wat zijn de opvallendste symptomen van Anorexia Nervosa?

Anorexia Nervosa kan op een onschuldige manier beginnen en vervolgens snel escaleren

Hoe kan ik weten dat mijn kind of een andere familielid Anorexia Nervosa heeft? In eerste instantie lijkt er niet veel aan de hand te zijn. Zoon of (meestal) dochter maakt zich zorgen om zijn of haar lichaamsgewicht met een party op komst. Anderzijds kan het bijvoorbeeld ook zomer zijn en vreest de persoon in kwestie op het strand een belabberd figuur te gaan slagen. Uiteraard is de vrees over overgewicht daar niet vreemd aan.

In een volgende fase zal een dieet worden gevolgd, dat steeds strengere vormen kan aannemen. Dochter- of zoonlief zullen steeds magerder worden, tot er een kritiek punt wordt bereikt. Nog meer afvallen kan echt niet, zoniet wordt het gevaarlijk. Vaak wordt slechts op dat moment alarm geslagen, iets wat eigenlijk al veel vroeger zou gebeurd moeten zijn. Anorexia Nervosa wordt echter niet altijd als dusdanig bekend, vaak weigert men ook de waarheid onder ogen te zien.

Wat zijn de opvallendste symptomen van Anorexia Nervosa?, is daarom een belangrijke vraag. We zitten enkele symptomen op een rijtje: dramatisch gewichtsverlies, het dragen van ruimzittende kleren om gewichtsverlies te verbergen, overdreven veel bezig zijn met voeding, dieet, het tellen van calorieën, een weigering om bepaalde voedingsproducten te eten die zogezegd te veel vet bevatten enzovoort.

Anorexia Nervosa kan op een onschuldige manier beginnen en vervolgens snel escaleren. Mannen of vrouwen die er aan lijden, zullen maaltijden beginnen over te slaan. Mogelijk zullen ze zelf koken, om vervolgens weigeren mee te eten onder het mom dat ze al hebben gegeten. Bij vrouwen kan in het ergste geval de menstruatie stoppen, wat als een signaal kan gelden dat de aandoening ernstige vormen heeft aangenomen.

Er zijn nog een aantal symptomen die Anorexia Nervosa kunnen doen vermoeden. We denken dan bijvoorbeeld aan overdreven lichaamsbeweging, veel praten over dik zijn of dik worden, het klagen over constipatie of aanhoudende maagpijn, het ontkennen dat extreem mager zijn een ziekte is enzovoort. Hoe meer iemand aan gewicht verliest, hoe meer de persoon in kwestie zich zal gaan zorgen maken over zijn of haar gewicht. Uiteindelijk belanden we zo in een vicieuze cirkel waar nog maar moeilijk uit te ontsnappen valt.