Klopt het dat ik mijn scheten of winden in brand kan steken wanneer ik een vuurtje aan mijn anus houd?
Klopt het dat ik mijn scheten of winden in brand kan steken wanneer ik een vuurtje aan mijn anus houd?
Brandende scheten zijn al tientallen jaren lang een klassieker in studentenmilieus
Het is weliswaar een wat scabreus onderwerp, maar grappen over scheten of winden zijn van alle tijd. Dat de mens zijn medemensen kan teisteren door het lossen van stinkende gassen, is al sinds de oudheid een bron van humor. Wie heeft in zijn jeugd geen plezier beleeft aan een zogenaamd scheetkussen, waarmee men de school danig op stelten kon zetten.
Maar ook de brandende scheten of winden zijn een eeuwige bron van lachen, gieren, brullen. Klopt het dat ik mijn scheten of winden in brand kan steken wanneer ik een vuurtje aan mijn anus houd?, wordt ons soms gevraagd. Dat klopt inderdaad, maar het laten opbranden van scheten kan alleen wanneer er methaangas in aanwezig is. Bij niet alle vormen van flatulentie is er methaangas in het spel.
Brandende scheten zijn al tientallen jaren lang een klassieker in studentenmilieus. We herinneren ons nog het studentencafé waar ene Wim de grootste lol had in het aftrekken van zijn broek, kwestie van met zijn aansteker de volgende scheet in brand te kunnen steken. Naarmate het alcoholgehalte in zijn bloed steeg, nam ook zijn durf toe. Het gevolg laat zich raden: Wimpie verbrandde op een bepaald moment zijn anus. Een gewaarschuwde man (of vrouw, waarom niet?) is er ook in dit geval twee waard.