Gezondheidsweb

Paniekaanvallen bij hyperventilatie

Hyperventilatie kan het leven tot een hel maken

In een nog niet zo ver geleden was hyperventilatie een kwaal die slechts door weinig dokters werden (h)erkend. Hyperventilatie gaat gepaard gaat met angstaanvallen, dus werd vaak de diagnose ‘angstneurose’ gesteld. Daarmee werd de patiënt veroordeeld tot een leven van medicatie en – in het ergste geval zelfs opname in de psychiatrie. Heel wat mensen zijn in de jaren 70 of 80 zo van kwaad naar erger afgedwaald, dit vanwege een verkeerd gestelde diagnose.

De paniekaanvallen bij hyperventilatie kunnen het leven tot een hel maken, laat daar geen twijfels over bestaan. De persoon in kwestie heeft het gevoel dat hij of zij gaat stikken, een hartaanval krijgen enzovoort. Slapen is quasi onmogelijk worden, tenzij na inname van een voldoende hoeveelheid slaappillen.

De paniekaanvallen die met hyperventilatie gepaard (kunnen) gaan, hebben uiteraard geen enkel verband met een angstneurose. De vrees die de kop opsteekt, heeft alleen te maken met verkeerd (lees: te snel) ademen. Wanneer de oorzaak – dus het verkeerd ademen – wordt weggenomen, zullen de angstsymptomen vanzelf verdwijnen.  

Zaak is dus om de ademhaling zo snel mogelijk onder controle te krijgen, waarna de hyperventilatie ook vanzelf zal verdwijnen. Het komt er eigenlijk op neer om het koolzuurgehalte in het lichaam weer in de juiste verhouding tot het zuurstofgehalte te krijgen, want deze verhouding in scheefgetrokken. Probeer zo kalm mogelijk te blijven en ga meteen aan de slag om weer juiste manier te ademen. Het meest voor de hand liggend hulpmiddel is een plastic zak. Veel mensen die al jarenlang geen last meer van hyperventilatie hebben ondervonden, hebben nog steeds een plastic zakje bij hand. Voorkomen is ook in dit geval beter dan voorkomen.

Waarom gaat iemand hyperventileren? Het antwoord op die vraag moeten we u deels schuldig blijven. Soms gaat hyperventilatie gepaard met stressituaties, maar dat hoeft niet noodzakelijk het geval te zijn. Een aantal situaties kunnen leiden tot hyperventilatie, waarbij we bijvoorbeeld denken aan langdurig alcoholgebruik (dat het ademgedrag gaat beïnvloeden) of aan verkeerd druggebruik (bijvoorbeeld de combinatie van amfitamines en cannabis, twee drugs die nu eenmaal niet combineerbaar zijn). In het geval van stress denken we onder andere aan solliciteren, een belangrijk examen dat voor de deur staat enzovoort. Uiteindelijk zijn er heel wat situaties die iemand kunnen doen hyperventileren.

Het vreemde aan hyperventilatie is dat het vaak zonder enige aanleiding of ingrijpen vanzelf verdwijnt. De oorzaak ligt voor de hand: de patiënt is – zonder het zelf te beseffen – weer op de juiste manier gaan ademen. Het heeft echter geen zin om daar op te wachten. Actief optreden is de enige juiste manier om deze aandoening aan te pakken. Wie dat niet doet, kan jarenlang van hyperventilatie te leiden hebben. Verkeerde gewoontes – in dit geval verkeerd ademhalen – zijn namelijk moeilijk te genezen.