Chirurgisch ingrijpen (maagring) blijft omstreden in strijd tegen obesitas
Chirurgisch ingrijpen (maagring) blijft omstreden in strijd tegen obesitas
Resultaten Australisch onderzoek wijst uit dat proefpersonen gemiddeld 35 kilo verloren
Over chirurgisch ingrijpen - zeg maar het aanbrengen van een maagring - bij gevallen van obesitas is al heel wat inkt gevloeid. Deze vorm van ingrijpen om gewichtsverlies te realiseren, blijft erg omstreden. Toch is er wetenschappelijk onderzoek dat tot nadenken stemt. De van resultaten van een Australisch onderzoeksproject wijst uit dat proefpersonen gemiddeld 35 kilo verloren na het aanbrengen van een maagring.
De studie werd uitgevoerd door researchers aan Melbourne's Monash University. Het team dat het onderzoek uitvoerde, volgde 50 adolescenten in de leeftijd van 14 tot 18 jaar gedurende een periode van twee jaar. Alle deelnemers hadden last van zwaarlijvigheid, met een body mass index, of BMI, van meer dan 35. De helft van de proefpersonen kreeg een maagring, de andere helft volgde een geïndividualiseerd plan met een dieet inclusief lichaamsoefeningen.
Bij chirurgisch ingrijpen wordt een ring rond het bovenste deel van de maag aangebracht. Bedoeling is dat de persoon in kwestie minder gaat eten en dus gewicht gaat verliezen. Dat de zwaarlijvige minder gaat eten, heeft te maken met een gevoel van verzadiging dat door het chirurgisch ingrijpen wordt veroorzaakt. Meestal wordt chirurgisch ingrijpen overwogen bij een BMI van meer dan 35, hoewel in sommige landen de grens op 40 ligt. De procedure is omkeerbaar, wat wil zeggen dat de ring opnieuw kan weggenomen worden.
Het onderzoek aan de Monash University gaf als conclusie dat twee jaar na het chirurgisch ingrijpen de proefpersonen die een maagring aangebracht kregen gemiddeld 34 kilo aan gewicht hadden verloren. Dat stemde overeen met gemiddeld 28% van het totaal gewicht en 79% van het te veel aan gewicht. De andere helft van de proefpersonen slaagde er in om via diëten en lichaamsbeweging gemiddeld 3 kilogram lichaamsgewicht kwijt te spelen. Dat stemde overeen met 3,10% van het totale lichaamsgewicht en 13% van het overtollig gewicht.
Toch is niet iedereen in even grote mate onder de indruk van de voordelen van chirurgisch ingrijpen. Paul E. O'Brien, directeur van Monash's Centre for Obesity Research and Education, verdedigde de resultaten van het onderzoek door te wijzen op het feit dat de groep van proefpersonen die geen chirurgisch ingrijpen aan een intensieve dieetkuur onderworpen werden, gekoppeld aan zware lichaamsinspanningen. De resultaten daarvan bleken echter in geen geval op te wegen tegenover chirurgisch ingrijpen. Een maagring werpt volgens O'Brien in ieder geval betere resultaten af.