Levensduur dreigt te verkorten wegens obesitas (zwaarlijvigheid)

Levensduur dreigt te verkorten wegens obesitas (zwaarlijvigheid)

Steeds meer studies wijzen op gevaren verbonden aan overgewicht

Researchers van Harvard University, de University of Michigan en andere onderzoekbureaus vrezen dat de gemiddelde levensduur van de Amerikanen als gevolg van obesitas (zwaarlijvigheid) gaat afnemen. Alles wijst er op dat een gelijkaardige trend zich ook aan deze zijde van de Atlantische Oceaan gaat aftekenen.

Hoe wordt obesitas (zwaarlijvigheid) vastgesteld? Er is dan sprake van een body-mass index van 30 of meer. Die body-mass index helpt het lichaamsvet te determineren. Als deze trend zich doorzet, gaan meer Amerikanen sterven aan obesitas (zwaarlijvigheid) dan aan de gevolgen van het roken.

Sara Bleich, researcher rond obesitas (zwaarlijvigheid) aan de Johns Hopkins University's Bloomberg School of Public Health in Baltimore, is van mening dat de anti-rookcampagne één van de meest geslaagde medische campagnes uit de 20ste eeuw was. Het terugdringen van obesitas (zwaarlijvigheid) belooft anderzijds dé uitdaging van de 21ste eeuw te worden.

Een en ander dreigt gevolgen te krijgen voor onze levensduur. Een gemiddelde Amerikaan (Europese cijfers zijn helaas niet beschikbaar) leefde in 2005 76 jaar, de gemiddelde Amerikaanse zelfs 81 jaar. De cijfers zijn afkomstig van de U.S. Social Security Administration. Wanneer de opmars van obesitas (zwaarlijvigheid) niet wordt gestuit, kan die gemiddelde levensduur tegen 2020 met 0,71 jaar of 8 maanden verminderen.

Wanneer iedere volwassene in de Verenigde Staten stopt met roken en zijn of haar obesitas (zwaarlijvigheid) onder controle krijgt, zou de gemiddelde levensduur van een huidige 18-jarige met 3,76 jaar stijgen. Hetzelfde geldt ongewijfeld voor de Europeanen.

Susan Stewart, auteur van studies rond obesitas (zwaarlijvigheid) en researcher bij het National Bureau of Economic Research, een nonprofit organisatie gevestigd in Cambridge, Massachusetts, stelt vast dat obesitas (zwaarlijvigheid) bij kinderen in de Verenigde Staten nog toeneemt en dat belooft niet zo veel goeds voor de toekomst. Het ziet er dan ook niet naar uit de huidige trend van meer obesitas (zwaarlijvigheid) in de toekomst snel zal worden omgebogen.

Stewart verwijst naar een studie verschenen in Journal of the American Medical Association. Daarin stond te lezen dat 32% van de kinderen tussen 2 en 19 het risico loopt om aan obesitas (zwaarlijvigheid) te worden blootgesteld. Die ‘dikke' kinderen zullen op hun beurt ‘dikke' volwassenen worden en dat baart Stewart grote zorgen.

Syndicatie