Verlatingsangst is een belangrijk kenmerk bij border line patiënten
Verlatingsangst is een belangrijk kenmerk bij border line patiënten
Omgang met andere mensen is een eeuwige bron van zorgen bij border line patiënten
Over de border line aandoening zijn al bibliotheken volgeschreven, maar eigenlijk weten we over deze persoonlijkheidsstoornis nog relatief weinig. Vast staat wel dat ze meer voorkomt bij vrouwen dan bij mannen, zonder dat echt duidelijk is waarom dat het geval is. De symptomen bij mannen en vrouwen zijn ook duidelijk verschillend.
Meestal duikt border line op in de puberteit, waarbij de leeftijd van 16 jaar als cruciaal kan worden beschouwd. De aandoening is niet altijd meteen duidelijk herkenbaar, zodat de omgeving in het begin niet zal begrijpen wat er aan de hand is. Een diagnose door een psychiater zal snel duidelijkheid brengen, hoewel deze in het meeste geval de term ‘border line’ niet zal gebruiken.
Voor ouders is het vaststellen van border line bij één van hun kinderen vaak een onprettig ontwaken, want ze gaan in eerste instantie totaal niet begrijpen wat er gebeurt. In het ergste geval kunnen ze bijvoorbeeld geconfronteerd worden met zelfmoordpogingen en/of automutilatie.
Verlatingsangst is een belangrijk kenmerk bij border line patiënten, de vrees om iemand uit de onmiddellijke omgeving is continu aanwezig. Meestal is die angst op niets gebaseerd. In geval van een huwelijk kan de man/vrouw bijvoorbeeld voortdurend vrezen om zijn/haar partner te verliezen, ook al is die kerngezond.
Omgang met andere mensen is een eeuwige bron van zorgen bij border line patiënten. Tegenover de verlatingsangst staat anderzijds gevoelens van afkeer die regelmatig de kop kunnen opsteken. Diezelfde partner voor wiens verdwijnen zo wordt gevreesd, zal een tijdje later als onuitstaanbaar worden ervaren. Gevoelens van liefde en haat kunnen elkaar bij borders liners snel afwisselen, wat het leven natuurlijk niet makkelijker maakt.