Hoe beletten dat een Alzheimer-patiënt verloren loopt of verdwaalt?
Hoe beletten dat een Alzheimer-patiënt verloren loopt of verdwaalt?
Communicatie met Alzheimer-patiënten kan vergemakkelijkt worden
Het probleem met Alzheimer-patiënten is vaak dat je ze niet meer alleen het huis kan verlaten. Bij zijn of haar vertrek kan een Alzheimer-patiënt goed bij zijn verstand zijn, om even later toch compleet verloren te gaan. Het valt onmogelijk te voorspellen wanneer dit gaat gebeuren. Voorkomen is daarom ook in dit geval beter dan genezen. Bepaalde voorzorgsmaatregelen kunnen voorkomen dat Alzheimer-patiënten telkens opnieuw weer verloren lopen.
Op de eerste plaats is het natuurlijk logisch om Alzheimer-patiënten alleen onder begeleiding het huis te laten verlaten. Zo is er alleszins de garantie dat hij of zij zijn of haar huis inderdaad zal terugvinden. Vanzelfsprekend is het niet altijd mogelijk dat een Alzheimer-patiënt vergezeld kan worden naar een uitstap, waar die ook naar mag leiden. Voor het vertrek kunnen er echter ook enkele voorzorgsmaatregelen genomen worden. Zo kan bijvoorbeeld worden gecheckt of de Alzheimer-patiënt niet van plan is om met de fiets via de autostrade naar de supermarkt te gaan. Het zou niet de eerste keer zijn dat de politie Alzheimer-patiënten van de autoweg moet plukken.
Wanneer een Alzheimer-patiënt nog redelijk goed bij zijn verstand is, kan hij de weg vragen wanneer hij dreigt om verlopen te lopen. Hij of zij zal met alle plezier worden geholpen wanneer hij vertelt dat hij of zij Alzheimer-patiënt is. In het ergste geval kan de Alzheimer-patiënt worden voorzien van een briefje of een kaart waarop zijn probleem uitgelegd staat. De meeste mensen hebben wel iemand met Alzheimer in de familie, zodat onze Alzheimer-patiënt op alle mogelijke hulp zal mogen rekenen. In dringende gevallen van een hulpverlener de Alzheimer-patiënt vergezellen, zodat die ook effectief op de juiste bestemming raakt.
Vaak is communicatie met Alzheimer-patiënten een probleem. Dat probleem kan echter eveneens via een aantal eenvoudige hulpmiddelen aangepakt worden. Vaak is een Alzheimer-patiënt verward in zijn taalgebruik en dat zou voor zijn of haar gesprekspartner tot enige irritatie kunnen leiden. Zover mag het uiteraard niet komen, steeds moet rekening worden gehouden met het feit dat we tegenover een Alzheimer-patiënt staan.
In zijn communicatie met iemand anders is het belangrijk dat de Alzheimer-patiënt steeds rustig blijft en op een kalme manier zegt wat hij of zij te zeggen heeft. Heeft een Alzheimer-patiënt niet goed begrepen wat tegen hem of haar werd gezegd, dan is het aangewezen om te vragen om het gezegde nog eens te herhalen. Zelf traag genoeg spreken kan ook al een stap in de goede richting betekenen.