Gezondheidsweb

 

Hoe kan met enige mate van zekerheid worden vastgesteld dat iemand Alzheimer heeft? Makkelijk is dat in geen geval. Symptomen die wijzen op aankomende Alzheimer gelijken vaak verdacht op de gewone ouderdomsvergetelheid. Het is dus niet omdat uw vader twee- of driemaal dezelfde vraag stelt dat hij op weg is om dement te worden. 

 

Er zijn niettemin toch enkele signalen die een knipperlichtje kunnen laten branden. Maar eerst willen we een misverstand de wereld uithelpen: Alzheimer en dementie zijn niet synoniem. Alzheimer is een ziekte, dementie – dat gepaard gaat met geheugenverlies en desoriëntatie - één van de symptomen van die ziekte. Dementie wordt bovendien niet altijd veroorzaakt door Alzheimer, het kan ook andere oorzaken hebben.

 

- verlies van het kortetermijngeheugen (sommige voorvallen of ervaringen lijken compleet uit het geheugen te zijn gewist)

- in herhaling vallen (of het herhalen van dezelfde dingen, soms zelfs ook in dezelfde woorden)

- het steeds weer herhalen van dezelfde vragen (hoewel het antwoord telkens is gegeven)

- taalproblemen (zelfs basiswoorden zoals ‘brood’ of ‘eten’ kunnen vergeten worden)

- wijzigingen in de persoonlijkheid (wat zich vertaalt in plotse gemoedsveranderingen, het kwaad of emotioneel worden zonder aanleiding of het stoppen met dingen die iemand gewoon was om te doen)  

- zonder enige reden argwaan koesteren tegenover familieleden (terwijl vreemden zoals bijvoorbeeld telemarketers vertrouwd worden)

- desoriëntatie en verwarring (het verlopen lopen in plaatsen die normaal goed bekend zijn, het vergeten van basiskennis zoals bijvoorbeeld koken of scheren)

- gebrek aan hygiëne (het dragen van oude kleren, het onverzorgd rondlopen, het stoppen met het nemen van een bad…)

- dingen op een verkeerde plaats zetten (een tandenborstel in de koelkast zetten bijvoorbeeld)

 

 

Wanneer een familielid één of meer van bovenstaande gedragingen, is er zeker nog geen reden voor paniek. Toch lijkt het verstandig om een afspraak met de dokter te maken.

 

Er bestaan verschillende testen op Alzheimer, maar helaas bestaat er nog steeds geen definitieve. Zelfs in geval van een positieve uitslag kan achteraf nog de diagnose worden gesteld dat het uiteindelijk toch Alzheimer betrof.

 

Daarom is het verstandig om meer dan één test te doen. Het testen van het kortetermijngeheugen moet daar alleszins bijhoren. Ook de verschillende functies zoals spreken, evenwicht, coördinatie en reflexen horen daar bij. Uiteraard zal er ook een volledige scan worden genomen, die mogelijk ook andere aandoeningen aan het licht kan brengen.

 

De deelname van vrienden en familieleden wordt sterk op prijs gesteld. Deze kunnen vertellen over de symptomen die ze hebben waargenomen en die in de richting van Alzheimer kunnen wijzen. Nuttige inlichtingen zijn bijvoorbeeld iemands medicatie, alcoholgebruik enzovoort. Daarnaast moet altijd worden gewezen op recente gebeurtenissen die een shock kunnen veroorzaakt hebben, zoals bijvoorbeeld de dood van een dierbare.

 

Zeer belangrijk is dat er beroep wordt gedaan op een dokter die de symptomen van Alzheimer kent. Er zijn namelijk nog steeds heel wat geneesheren die niet goed vertrouwd zijn met deze nochtans algemeen voorkomende ziekte. In veel gevallen worden Alzheimer-symptomen nog steeds afgedaan als ouderdomsvergetelheid. Aarzel in geval van twijfel daarom niet om een tweede mening te vragen.

 

 

In geval van het opduiken van symptomen die in de richting van Alzheimer zouden kunnen wijzen, is het zaak om niet te aarzelen. Het heeft weinig zin om te wachten tot de symptomen erger worden. Denk nooit: maar het kan toch niet dat X Alzheimer heeft.

 

Zelfs wanneer de diagnose dementie wordt gesteld, kan er een andere reden voor zijn dan Alzheimer. Depressie, drugs, geneesmiddelen, alcoholmisbruik, tekort aan vitamienen: er zijn heel wat redenen die dementie kunnen veroorzaken. Veel van deze kwalen zijn te bestrijden, dus aarzel niet en contacteer tijdig een dokter.

 

Hoe eerder Alzheimer wordt behandeld, hoe beter. Genezing is weliswaar onmogelijk, maar een behandeling is wel mogelijk. Aricept of Razadyne zijn medicijnen die de ontwikkeling van de kwaal kunnen vertragen. In een te vergevorderd stadium van de ziekte zijn ze minder doeltreffend.

 

Uiteraard blijft moeilijk om te aanvaarden dat een familielid aan Alzheimer lijdt. Hoe vroeger de acceptatie gebeurt, hoe beter het voor beiden is. Een goede voorbereiding op wat komen gaat, kan in het geval van Alzheimer een duidelijk verschil uitmaken. Verwaarloos symptomen die in de richting van deze gevreesde ziekte kunnen wijzen dus niet, maar stap zonder enige schroom naar een dokter.