Gezondheidsweb

Alzheimer of geen Alzheimer?

Stellen van diagnose ziekte van Alzheimer is niet altijd even makkelijk, verwarring met andere kwalen is mogelijk

Hoe ontwikkelt zich de ziekte van Alzheimer? De vraag stellen is makkelijk, het antwoord geven een stuk moeilijker. In de praktijk is elk geval anders, zodat het moeilijk is om een algemeen gelden scenario op te stellen. Bij sommige mensen evolueert de ziekte van Alzheimer relatief snel, bij anderen kan het jarenlang aanslepen. Voor de familieleden is zo’n lange lijdensweg uiteraard geen pretje.

In grote trekken zijn er toch een aantal fasen in de aandoening vast te stellen. In de eerste fase lijkt er meestal nog niet veel aan de hand te zijn. De ziekte van Alzheimer heeft de motorische vaardigheden van de patiënt nog niet aangetast. Die is nog steeds in staat om goed zijn plan te trekken, bijvoorbeeld hij of zij kan zelf nog knopen vast- en weer losmaken.

Vanzelfsprekend is het opletten voor het trekken van verkeerde conclusies. Sommige motorische symptomen – zoals bijvoorbeeld algemene zwakte of het trillen van handen en/of andere lichaamsdelen wijzen niet noodzakelijk in de richting van de ziekte van Alzheimer, maar bijvoorbeeld in de richting van de ziekte van Parkinson. Bijzonder verwarrend is dat ook deze ziekte gepaard kan gaan met dementie, wat kan bijdragen tot de algemene verwarring.

Vaak vermoeden de naaste familieleden de ziekte van Alzheimer en wordt er beroep gedaan op de medische wetenschap voor het stellen van de juiste diagnose. In sommige gevallen is er geen twijfel mogelijk en kan de diagnose Alzheimer zonder enige vorm van twijfel worden gesteld. Dat is echter niet altijd het geval. Vaak wordt een van de ziekte van Alzheimer verdachte patiënt onderworpen een reeks tests, waarna een conclusie wordt gevormd. Die conclusie kan echter niet bindend worden genoemd. In heel wat gevallen is de uitslag negatief – geen ziekte van Alzheimer dus – maar blijkt dit later toch het geval te zijn. De aandoening bevond zich op het moment van het afnemen van de tests in een vroeg stadium, zodat de verkeerde conclusie wordt getrokken. Helaas wordt vaak pas de juiste conclusie getrokken wanneer het al te laat is.

Ook in een aantal andere gevallen kan er verwarring ontstaan doordat symptomen die in de richting van de ziekte van Alzheimer wijzen eigenlijk symptomen van een andere aandoening zijn. Daarbij denken we op de eerste plaats aan andere vormen van dementie. Een goed voorbeeld daarvan is de multi-infarct dementie, een vorm van dementie die het gevolg is van een aantal kleinere beroertes. Toegegeven, op basis van de symptomen zijn beide vormen van dementie niet zo makkelijk van elkaar te onderscheiden.

Ook verwarring met dementie als gevolg van een slechte voeding is mogelijk, hoewel deze vorm van dementie zeker in onze regio minder vaak voorkomt. Depressies worden ook vaak over het hoofd gezien en gemakkelijkheidshalve als de ziekte van Alzheimer gerangschikt. Een foute diagnose, die in het slechtste geval verstrekkende gevolgen kan hebben. Tenslotte is nog verwarring mogelijk met andere kwalen zoals nier- en leverziekten en sommige infecties zoals HIV (human immunodeficiency virus). Meestal verschilt het geheel van de symptomen hier wel van de ziekte van Alzheimer.