Gezondheidsweb

Ontwenning van een verslaving aan pijnstillers of drugs gebeurt met vallen en opstaan

Verslaafden kunnen regelmatig hervallen, maar mogen de moed niet in de schoenen laten zakken

Een ontwenning van een verslaving aan pijnstillers of drugs gebeurt met vallen en opstaan. De verslaafde heeft behoefte aan zijn medicijnen of aan zijn drugs en die behoefte zal niet zomaar op één, twee, drie verdwijnen. Verslaafden kunnen regelmatig hervallen, maar mogen de moed niet in de schoenen laten zakken. Vaak lukt het afkicken pas na enkele mislukte pogingen.

Een volledige ontwenning brengt mee dat de fyische effecten van drugverslaving volledig verdwijnen. Kenners waarschuwen echter dat ook de psychologische en sociale factoren niet verwaarloosd mogen worden. Deze factoren kunnen zelfs van doorslaggevende aard zijn om een verslaafde te doen hervallen. Zo doet een verslaafde er goed aan om zijn vorige omgeving/vriendenkring in de mate van het mogelijke te vermijden. Vaak komen vanuit die hoek de impulsen om opnieuw met drugs te beginnen.

Ook in de geval van stress kan de drang groot zijn om opnieuw naar drugs te grijpen. Ook situaties waarin de verslaafde wordt herinnerd aan het genot dat gepaard ging met het druggebruik of aan het gebruik van pijnstillers blijven gevaarlijk. Een voorbeeld van zo'n situatie is het contact met andere gebruikers van verdovende middelen of pijnstillers.

Het wordt heel moeilijk wanneer de drang naar de geneesmiddelen of de drugs niet is verdwenen. In dat geval kan het bijna onmogelijk zijn om de weerstaan aan de lokroep om opnieuw te gaan gebruiken. De meeste verslaafden aan drugs of pijnstillers die onder medische begeleiding proberen te ontwennen, zullen vervangende geneesmiddelen toegediend krijgen. Uit onderzoek blijkt dat de kansen op afkicken het grootst zijn wanneer het ontwenningsproces gebeurt in combinatie met het gebruik van methadone of suboxone. De verslaving blijft dan weliswaar gehandhaafd, maar de destructieve werking van de drugverslaving is weg. Het wordt opnieuw mogelijk om te gaan werken en om normaal te functioneren in de samenleving.

Sommige verslaafden hebben aanleg om telkens opnieuw te hervallen zodra de therapie wordt stopgezet. Zij zullen gedwongen worden om nog jarenlang medicijnen te nemen om een hervatting van hun verslaving te voorkomen. Bij anderen kan de behandeling na maanden tot jaren stopgezet worden.

Naltrexone (ReVia) is een minder bekend geneesmiddel dat de receptoren van opiaten blokkeert en op die manier kan worden ingezet voor het afkickproces. In tegenstelling tot methadone en suboxone activieert ReVia de receptoren dus niet. Door dit medicijn zal de werking van de drug met andere woorden afgeblokt worden. ReVia is op zich meestal niet efficient in het afkickproces. Het volstaat om te stoppen met het medicijn om de verslaving te kunnen handhaven.