Gezondheidsweb

ADHD kan men onderverdelen in 3 groepen.

1. Het onoplettende type.

   Hier is sprake van aanhoudende en ernstige problemen om de aandacht erbij te houden. Het lijkt alsook de persoon constant droomt. Dit wordt ook wel het ADD-type genoemd.
    

2. Het hyperactieve & impulsieve type

   Hier is vooral sprake van aanhoudende en eerdere ernstige impulsiviteit alsook hyperactiviteit.
    

3. Het gecombineerde type

   In dit type komen de problemen van beide soorten samen voor.
   Dit type ADHD komt het meeste voor.

Hoe het type bepalen?

Het onoplettende type

Zes (of meer) van de symptomen van aandachtstekort  dienen gedurende ten minste zes maanden aanwezig geweest te zijn.

1. De persoon slaagt er vaak niet in genoeg aandacht te geven aan details of maakt achteloos fouten in uitvoering van taken zoals huiswerk of andere activiteiten.
2. De persoon heeft moeite om de aandacht bij taken of spel te houden.
3. De persoon lijkt vaak niet te luisteren als men hem iets zegt of aanspreekt over iets.
4. Aanwijzingen volgt hij of zij niet op en diverse taken worden niet afgewerkt. Dit heeft niets te maken met niet willen of geestelijk niet bekwaam zijn om de richtlijnen te begrijpen.
5. Organiseren van taken en activiteits vergt veel moeite.
6. De persoon heeft last met taken die langdurig de aandacht vereisen zoals school of huiswerk.
7. Hij of zij raakt dingen kwijt, nodig voor de uitvoering van de taak of de bezigheid, zoals schrijfgerief voor huiswerk of gereedschap.
8. Gemakkelijk af te leiden met uitwendige prikkels
9. De persoon is door de band heen vaak vergeetachtig.

Het hyperactieve, impulsieve type

zes (of meer) van de volgende symptomen van hyperactiviteit-impulsiviteit moeten gedurende ten minste zes maanden aanwezig zijn:

1. De persoon beweegt vaak onrustig met handen en/of voeten en zit ongemakkelijk op zijn stoel.
2. De persoon staat vaak recht in de klas als de leerlingen verwacht worden neer te zitten.
3. De persoon rent rond of klimt overal op daar waar het niet mag.
4. De persoon of liever het kind kan moeilijk rustig spelen of zich bezighouden met diverse speelse activiteiten.
5. Het kind is vaak "in de weer" en/of "draaft maar door".
6. Het kind praat dikwijls aan een stuk door.
   
   Bijkomende kenmerken voor impulsiviteit

   
   

7. Het kind in de klas antwoordt reeds voordat de vragen volledig gesteld zijn.
8. Het kind heeft vaak moeite om op zijn beurt te wachten.
9. Het kind stoort anderen in hun bezigheid en dringt zich op in hun gesprekken en spelletjes.

Het is niet altijd evident om het juiste type ADHD te bepalen.

De overgangen tussen de verschillende typen zijn niet duidelijk afgelijnd.

Jongens met ADHD kampen vaker met hyperactiviteit, impulsiviteit en gedragsproblemen, terwijl meisjes met ADHD wat vaker van het onoplettende type zijn.

Elke arts kan de diagnose ADHD stellen, maar doorgaans zal een psychiater of psycholoog de stoornis bevestigen.

Er bestaan diverse test en observatietechnieken om ADHD te diagnosticeren. Er standaardtest bestaat er echter niet..

Statistisch gezien komt ADHD voor bij 3 tot 5% van de kinderen en bij zeker 1% van de volwassenen.

Erfelijke elementen spelen ook een rol.

Het komt ook regelmatig voor, dat ook een van de ouders lijdt aan ADHD, vaak zonder dat deze het ooit besefte of dat de diagnose ooit werd gesteld. ADHD werd in het verleden dikwijls niet als ziekte (h)erkend.

Men was algemeen van mening, dat dergelijke symptomen vanzelf geleidelijk zouden verdwijnen. Echter, ADHD verdwijnt nooit helemaal uit het leven.
De symptomen veranderen wel omdat de volwassen persoon na verloop van jaren met zijn beperkingen leert om te gaan.