Gezondheidsweb

Epilepsie is een frequente neurologische aandoening die levenslang kan duren en moeilijk met één enkel middel te behandelen is.

 

In een onderzoek van 525 patiënten met epilepsie, werd bij minder dan de helft (47%) met het eerste anti-epilepticum een voldoende respons van de aanvallen bereikt. Meer dan 30% van de patiënten zal verder aanvallen vertonen, ondanks een behandeling met twee of meer middelen tegen epilepsie.

 

Nieuw werkingsmechanisme bij behandeling van epilepsie

 

Kathleen Bos, Vice-president, Medical Affairs, U.S., UCB: "Vimpat heeft een nieuw werkingsmechanisme en werd onderzocht in combinatie met verschillende anti-epileptica en met diverse andere frequent gebruikte medicaties, zonder dat in klinische studies klinisch significante farmacokinetische geneesmiddeleninteracties werden vastgesteld. Dit illustreert het belang en het mogelijke nut van het opnemen van Vimpat® in behandelingen van epilepsie met partieel begin".

Voldoende respons bij epilepsie-patiënten

 

Hoewel een behandeling met één middel het doel blijft bij de behandeling van epilepsie en bij vele patiënten tot een voldoende respons leidt, vertoont vrijwel 40% van de patiënten met epilepsie een suboptimale respons op een monotherapie. In deze gevallen kan de arts verschillende behandelingen voorschrijven tot een behandeling wordt gevonden die tot een voldoende respons bij de patiënt leidt.

 

Betere respons bij toevoeging bijkomend anti-epilepticum

 

Uit sommige studies blijkt echter dat als een primaire behandeling goed wordt verdragen maar niet tot een voldoende respons van de aanvallen leidt, de toevoeging van een bijkomend anti-epilepticum bij het eerste anti-epilepticum tot een betere respons kan leiden dan het voortdurende veranderen van de behandeling.

 

Duidelijke verbetering bij epilepsie-patiënten

 

Vimpat® goedgekeurd op basis van klinische studies bij ongeveer 1 300 patiënten

 

De goedkeuring van Vimpat® in de VS is gebaseerd op gegevens over de werkzaamheid en de veiligheid van één Fase II en twee Fase III-klinische studies met ongeveer 1 300 volwassenen met epilepsie met niet-behandelde aanvallen met partieel begin. Vóór de toevoeging van Vimpat® aan de behandeling vertoonden de patiënten een mediane baseline frequentie van aanvallen van 10 tot 17 aanvallen per maand, ondanks een behandeling met één tot drie andere middelen tegen epilepsie, en 45,2% van de patiënten had eerder reeds zeven of meer middelen tegen epilepsie geprobeerd voor de behandeling van de aanvallen.

 

Vermindering van de epilepsie-aanvallen

 

In de studies vertoonden patiënten behandeld met Vimpat® 200 en 400 mg/dag een mediane vermindering van het aantal aanvallen per 28 dagen van resp. 33,3% en 36,8%, versus slechts 18,4% vermindering in de placebogroep.

 

Bovendien vertoonden resp. 34,1% en 39,7% van de patiënten behandeld met Vimpat® 200 en 400 mg/dag een vermindering met >50% van het aantal aanvallen versus slechts 22,6% in de placebogroep.

 

Meer patiënten gerandomiseerd tot behandeling met Vimpat® vertoonden ook een grotere vrijheid van aanvallen, vergeleken met placebo. In de pivotale studies was 3,3% van de patiënten behandeld met 400 mg/dag Vimpat® in de 12 weken durende onderhoudsfase vrij van aanvallen, vs. 0,9% van de patiënten met placebo.

 

Het aantal aanvalsvrije dagen tijdens de onderhoudsfase verhoogde met 200 mg/dag Vimpat® met een gemiddelde van 8% en met 12% met 400 mg/dag Vimpat®, vergeleken met 6% met placebo.

 

Bijwerkingen bij gebruik Vimpat ter voorkoming van epilepsie-aanvallen

 

De patiënten begonnen een vermindering van de aanvallen te merken in de titratiefase, met een behoud of een verbetering van het effect op de aanvallen tijdens de verdere studie.

 

De meest voorkomende bijwerkingen (>10% in de met Vimpat® behandelde groep en meer dan met placebo) die in deze studies werden gemeld, omvatten duizeligheid, hoofdpijn, nausea en diplopie. Meer dan de helft van de patiënten die de studies beëindigden, verkozen de behandeling verder te zetten, sommigen voor meer dan vijf jaar.

 

Vimpat® toonde zijn werkzaamheid en tolerantie bij combinatie met een groot aantal bestaande middelen tegen epilepsie (AED's), en vertoonde ook een werkzaamheid ongeacht het aantal bijkomende AED's. Vimpat werd ook onderzocht met verschillende veelgebruikte andere geneesmiddelen waaronder digoxine, metformine, omeprazol en een oraal contraceptivum (met 0,03 mg ethinyloestradiol en 0,15 mg levonorgestrel).

 

Welke dosis Vimpat bij epilepsie-behandeling?

 

Een behandeling met Vimpat® moet beginnen met een dosis van 50 mg tweemaal per dag en kan verhoogd worden tot een dagelijkse dosis van 200 tot 400 mg per dag (aanbevolen therapeutische dosis) toegediend in twee deeldosissen.

 

Vimpat® is beschikbaar in de vorm van orale tabletten en als intraveneus (IV) infuus met het oog op een consistente behandeling in een urgentie-afdeling of in een kliniekkader. Deze formuleringen zijn bio-equivalent, wat betekent dat de dosissen niet aangepast moeten worden bij overschakeling van IV-toediening op orale toediening. De IV-formulering van Vimpat® moet niet verdund worden vóór de toediening.