Is het gebruik van generische medicijnen aangewezen voor epilepsie-patiënten?
Generische medicijnen zouden bij epilepsie-patiënten niet in alle gevallen even effectief zijn als de originele geneesmiddelen
De vraag stellen naar het gebruik van generische medicijnen voor epilepsie-patiënten lijkt op het instampen van een open deur. Het betreft steeds dezelfde molecules, dus zou het weinig moeten uitmaken of epilepsie-patiënten de gewone medicijnen nemen dan wel de ‘copy cats'. Toch lijkt deze visie enigszins simplistisch, als we tenminste een groep dokters mogen geloven. Generische medicijnen zouden bij epilepsie-patiënten namelijk niet in alle gevallen even effectief zijn als de originele geneesmiddelen.
De kritische geluiden zijn overigens niet afkomstig uit een kleine groep dokters, heel wat dokters hebben zich al achter het standpunt geschaard dat epilepsie-patiënten er beter aan doen om originele medicijnen te nemen. Wat is de achterliggende reden voor het afwijzen van de generieken? Heel eenvoudig: bij een bepaalde groep epilepsie-patiënten lijken die niet of in veel mindere mate te werken dan de originele medicijnen. Het verschil is volgens deze medische groep groot genoeg om te pleiten voor het gebruik van de originele medicijnen bij epilepsie-patiënten.
Shlomo Shinnar, woordvoerder van de American Academy of Neurology, is van mening dat er momenteel al genoeg gevallen bekend zijn om de zaak hard te maken. De American Academy of Neurology is voorstander van het gebruik van originele medicijnen bij epilepsie-patiënten en dit ondanks het feit dat de Amerikaanse Food and Drug Administration al meermaals herhaald heeft dat de generische medicijnen die aan epilepsie-patiënten worden voorgeschreven wat de effecten betreft niet wezenlijk afwijken van de copy cats die voor andere aandoeningen voorgeschreven worden.
Shinnar is er voorstander van om geen generieken voor te schrijven aan epilepsie-patiënten tot men er 100% zeker van is dat dezelfde werking kan gegarandeerd worden. Hij is er in ieder geval voorstander van dat de epilepsie-patiënten en de hun behandelende dokters ook hun stem in de zaak zouden krijgen. Probleem is echter de grote prijsverschillen die er soms bestaan, waardoor voor sommige epilepsie-patiënten het toch aantrekkelijk is om te kiezen voor de generische middelen en niet voor de originele medicijnen.
Op basis van de huidige stand van zaken kan worden aangenomen dat relatief weinig epilepsie-patiënten anders reageren op generieken dan op de oorspronkelijke molecules. Shinnar wijst er op dat epilepsie-patiënten echter in een andere situatie verkeren dan ‘andere' zieken. Elke nieuwe aanval kan een aanval betekenen op hun manier van leven. Daarom pleit hij er voor om aan epilepsie-patiënten veiligheidshalve toch maar alleen originele medicijnen voor te schrijven.