De midlife crisis: overgangsperiode of depressie?

Wat wanneer een midlife crisis overgaat in een depressie?

Bestaat de midlife crisis echt of het is een verzameling van clichés en stereotypen? Het antwoord op deze vraag moeten we u helaas schuldig blijven. Het is inderdaad zo dat in het leven van sommige mensen  van rijpere leeftijd - op de eerste plaats mannen - soms gekke dingen doen. Ze zullen plots bijvoorbeeld op een impulsieve manier hun baan opgeven, een knalrode sportwagen kopen of echtgenoot/echtgenote in de steek laten.

Een midlife crisis hoeft niet noodzakelijk negatief te zijn. De midlife crisis zoals die we vroeger kenden, mag nu eerder als een overgangsperiode worden beschouwd. Die overgangsperiode hoeft zelfs niet noodzakelijk negatief te zijn. Zelfs van een crisis hoeft niet noodzakelijk sprake te zijn. Wel kan het zo zijn dat een midlife crisis gepaard gaat met een depressie.

Meestal komt de midlife crisis op een keerpunt in iemands leven. Hij of zij heeft een lange carrière achter de rug en in de nazomer van het leven is het tijd om daar op terug te kijken. Daarbij wordt de vraag gesteld of men zo wil verder gaan, dan wel of het tijd is voor een verandering. De terugblik mag echter niet uitlopen op een depressie, de midlife crisis moet integendeel een moment zijn waarop een betere toekomst wordt voorbereid.

De midlife crisis is een term die an sich nog niet zo lang bestaat. Pas vanaf de jaren 80 van vorige eeuw heeft de term ingang gevonden. Dan Jones,  directeur van de Counseling and Psychological Services Center aan de Appalachian State University, in de Amerikaanse stad Boone (Noord-Carolina), heeft veel onderzoek gedaan rond overgangsfases in het leven van volwassenen.

Volgens Jones is het duidelijk dat er niet zoiets bestaat als een diagnose ‘midlife crisis'. Bovendien kan er ook geen exacte timeframe voor een midlife crisis worden opgesteld. De midlife crisis kan zich voordoen in de periode tussen pakweg 40 en 60 jaar. Bij de meeste mannen (en vrouwen) is het een relatief milde crisis, die hooguit gepaard gaat met een vorm van nostalgie gekoppeld met een sterk verlangen naar een andere (lees: betere) toekomst.

Vaak ontstaat een midlife crisis naar aanleiding van een concreet gegeven, zoals het afstuderen van zoon of dochter aan de universiteit, een ‘ronde' verjaardag (40, 50 of 60) enzovoort. Ook het overlijden van één van de ouders kan aanleiding geven tot een midlife crisis.

In de meeste gevallen zal een midlife crisis gewoon vanzelf overgegaan. Achteraf bekeken is in de meeste gevallen alleen maar sprake van een paar rimpels in een plas met water. De zeldzame gevallen die toch aanleiding geven tot een depressie, mogen zeker niet veralgemeend worden. Komt het toch tot een depressie, dan moet die als dusdanig worden behandeld. Het heeft vanzelfsprekend geen zin om te ontkennen dat wat begon als een midlife crisis in een depressie is geëindigd.

Syndicatie