Gemiddeld 15% van de mensen krijgt eens in het leven met een depressie af te rekenen
Gemiddeld 15% van de mensen krijgt eens in het leven met een depressie af te rekenen
Frankrijk en Verenigde Staten hebben procentueel het meest met depressies af te rekenen
Volgens de laatst beschikbare statistieken zouden wereldwijd ongeveer 120 miljoen mensen aan een depressie lijden. Deze aandoening levert daarmee de op één na grootste bijdrage aan het verlagen van de gemiddelde levensduur. De World Health Organization wijst er op dat een depressie op de eerste plaats een ziekte is die in de ontwikkelde landen een hoge tol eist. In ontwikkelingslanden ligt het aantal mensen dat aan een depressie lijdt gevoelig lager.
Gemiddeld 15% van de mensen krijgt eens in het leven met een depressie af te rekenen, tenminste toch wat de geïndustrialiseerde wereld betreft. In de ontwikkelingslanden zou dit percentage maar ongeveer 11% bedragen, tenminste wanneer de statistieken uit dit deel van de wereld betrouwbaar zijn.
Frankrijk en Verenigde Staten hebben procentueel het meest met depressies af te rekenen, zo blijkt uit een studie die in het blad BMC Medicine is verschenen. In Frankrijk zou 19,20% van de bevolking gedurende een bepaalde periode met een vorm van depressie af te rekenen krijgen, in de Verenigde Staten zou dat percentage zelfs oplopen tot 21%.
De resultaten van het onderzoek zijn gebaseerd op interviews met meer dan 89.000 mensen in 18 verschillende landen. Er is dus met andere woorden sprake van een steekproef, de resultaten van het onderzoeken moeten met een korrel zout worden genomen. Ronald Kessler, professor gezondheidsleer aan de Harvard Medical School in Boston, heeft een mogelijke verklaring voor de verschillen in depressie-percentages pogen te formuleren.
Volgens Kessler speelt uiteraard een rol wat er van het leven wordt verwacht. Die verwachtingen liggen in de derde wereld minder hoog dan in de geïndustrialiseerde wereld, waardoor de kans kleiner is dat iemand uit de ontwikkelingslanden zijn verwachtingen te hoog stelt. Anderzijds eist de ‘rat race’ waar de geïndustrialiseerde landen in betrokken zijn wel degelijk hun tol. Niet iedereen kan namelijk het hoge tempo volgen dat hier wordt ontwikkeld.