Woon-werkverkeer kan depressie in de hand werken
Woon-werkverkeer kan depressie in de hand werken
Pendelaars staan aan veel stress bloot
De files zijn een levensgroot probleem geworden, het wegennet in grote gebieden van de Benelux dreigt op werkdagen ’s morgens en ’s avonds volledig dicht te slibben. Het woon-werkverkeer kan in dergelijke omstandigheden een zware opdracht worden, werknemers spelen met de trip van en naar het werk uren kwijt.
Er zijn al veel oplossingen aangereikt voor het fileprobleem, maar tot dusver was geen enkele daarvan echt bevredigend. Nog steeds staan elke avond duizenden wagens bumper aan bumper te wachten tot het verkeer opnieuw op gang komt. Uitgedrukt in uren gaan er op jaarbasis miljoenen werkuren verloren door in de file aan te schuiven.
Vormt het openbaar vervoer een valabel alternatief voor de wagen? Eigenlijk wel, maar ook hier spelen praktische factoren een rol. Vaak zijn treinen te laat, om nog maar te zwijgen van de voortdurende stakingen waar pendelaars die de trein nemen mee geconfronteerd worden. Iemand die met de trein gaat werken, kan dus evenmin met enige mate van zekerheid stellen wanneer hij of zij gaat thuiskomen.
Woon-werkverkeer kan zodoende depressies in de hand werken, om nog maar te zwijgen van andere psychische en fysische aandoeningen. Heel wat mensen beginnen na verloop van tijd namelijk als een berg tegen dat pendelen op te kijken, een situatie die met het verstrijken van de tijd alleen maar verergert.
Pendelaars staan met andere woorden aan veel stress bloot en dat kan natuurlijk nooit een goede zaak zijn. Stress kan op langere termijn ook bijvoorbeeld aanleiding geven tot hart- en vaatziekten, zeker in het geval van mensen die jarenlang in de files moeten staan om te gaan werken of die dagelijks de trein moeten nemen om op hun werk te raken.