Gezondheidsweb

Moet ik ingrijpen wanneer mijn kind blijft duimzuigen?

In een eerste fase van zijn leven kan een kind veel steun vinden bij duimzuigen

Over het probleem van het duimzuigen bij kinderen zijn al dikke boeken volgeschreven. Veel ouders stellen zich de vraag of ze moeten ingrijpen in het geval hun kind blijft duimzuigen. In een eerste fase van zijn leven kan een kind veel steun vinden bij duimzuigen. De vraag is echter waar de grens moet worden getrokken. Is het normaal dat een 3-jarige nog steeds op de duim zuigt?

Psychologen, dokters en tandarts hebben meestal elk een duidelijk antwoord op deze vraag. Vast staat dat een kind op een bepaald moment moet stoppen met duimzuigen. Deze gewoonte zou volgens sommige bronnen namelijk schade kunnen toebrengen aan de mond, aan de spraakontwikkeling en aan de tanden.

Robert Anderson, kinderarts in Davenport, Iowa, en specialist in duimzuigen, is van mening dat deze gewoonte bij babies de normaalste zaak in de wereld is. Babies vinden via duimzuigen een soort van rust die ze op geen enkel andere manier kunnen bereiken. Via duimzuigen kan het bijvoorbeeld makkelijker zijn om in slaap te vallen, iets wat de meeste moeders met eigen ogen hebben kunnen vaststellen. In dat stadium wordt duimzuigen niet alleen als nuttig maar ook als volledig ongevaarlijk ervaren. De vraag is echter op welke leeftijd de scheidingslijn moet worden getrokken. Of met andere woorden: vanaf welke leeftijd dient duimzuigen te worden ontraden?

Anderson merkt op dat een kind vanaf de leeftijd van 2 tot 4 jaar andere vaardigheden gaat ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld leren spreken. Daarmee verdwijnt geleidelijk aan de gewoonte van duimzuigen. In een aantal gevallen zal het kind echter blijven duimzuigen en dan stellen zich problemen. Recent onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat duimzuigen al op zeer jonge leeftijd invloed kan op de evolutie van de mond.

Het duimzuigen oefent druk uit op de bovenzijde van de kaak en op het gehemelte. Beide delen van de mond kunnen schade oplopen wanneer een kind na een bepaalde leeftijd blijft duimzuigen. Zo kan als gevolg van duimzuigen de bovenkaak versmallen, waardoor het gebit zich niet normaal zou kunnen ontwikkelen.

Het gevolg hiervan kan zijn dat het spraakvermogen zich niet op een volwaardige manier ontwikkelt. Lispelen vindt hier bijvoorbeeld mogelijk zijn oorzaak. Uiteindelijk kan op langere termijn een soort onevenwicht in de mond ontstaan, met alle gevolgen vandien. Daarom is het toch belangrijk dat een kind vanaf een bepaalde leeftijd toch leert met stoppen met duimzuigen.