Gezondheidsweb

Meeste kinderen stoppen vanzelf met duimzuigen?

Duimzuigen kan erg vervelend zijn wanneer het kind de schoolgaande leeftijd heeft bereikt

Sommige kinderen zijn geboren duimzuigers, bij wijze van spreken al vanaf dag 1 na de geboorte. Op zich is daar natuurlijk niets mis mee, kinderen die duimzuigen zijn vaak stiller dan andere kinderen. Maar op een bepaald moment kan dat duimpje zuigen echter wel een hinderpaal worden. Duimzuigen kan namelijk erg vervelend zijn wanneer het kind de schoolgaande leeftijd heeft bereikt.

In het ergste geval - we nemen aan dit de nachtmerrie van elke ouder is - raakt het duimzuigen niet afgeleerd. Dat kan er toe leiden dat kinderen zelfs op bijna volwassen leeftijd nog zoeken naar een of ander subsituut voor hun geliefkoosde bezigheid.

Wanneer gaat mijn kind (eindelijk) stoppen met duimzuigen?, is dan ook een vraag van levensbelang voor sommige ouders. In de meeste gevallen stelt het probleem zich simpelweg niet. Op een bepaald moment in zijn kleutertijd stopt het duimzuigen vanzelf. Het kind heeft bepaald snoep als alternatief ontdekt, of is het zuigen op zijn duim gewoon simpelweg beu.

Hetzelfde geldt voor een aantal alternatieven voor het duimzuigen, zoals het bijvoorbeeld zuigen op een handdoek, washandje enzovoort. Bij veel mensen zal spontaan het beeld van Linus uit Charlie Brown opduiken, die gewoonweg onafscheidelijk was van zijn dekentje. We nemen echter aan dat Linus tijdens het opgroeien - zo dat uiteraard ooit is gebeurd - zijn dekentje ooit heeft weggegooid.

Naar de reden waarom kinderen zo graag duimzuigen, hebben we eigenlijk nog steeds het gissen. Sommige psychologen nemen aan dat het te maken heeft met een zoeken naar veiligheid en comfort. Sommige kinderen worden erg kalm wanneer ze kunnen duimzuigen, alle stress verdwijnt uit hun lichaampjes.

In die zin is duimzuigen geen slechte zaak, er hoeft alleszins in de eerste levensjaren niet tegen ingegrepen worden. De situatie wordt echter helemaal anders wanneer het kind blijft duimzuigen wanneer de schoolgaande leeftijd is bereikt. In dat geval kan toch overwogen worden om in te grijpen. Hoe en wanneer, dat moet in samenspraak met psycholoog en/of dokter worden afgesproken. In principe zou een kind dat in zijn eerste klasje zit toch langzaam maar zeker moeten afleren om duim te zuigen.